7th Framework Programme (w skrócie FP7) to znany europejski program finansowania rozwoju projektów oraz promowania tworzenia European Research Area. W części europejskich krajów projekty sponsorowane przez FP7 są tak istotne, że mogą przesądzić między posiadaniem instytucji, które mają środki do prowadzenia badań oraz kształcenia, a ich brakiem.

Komisja Europejska (KE) finansuje od jakiegoś już czasu, w ramach FP7 oraz wcześniejszych edycji tego programu, badania nad WiOO, z różnym stopniem zaangażowania samego ruchu WiOO. Część projektów powszechnie używa produktów WiOO, część finansuje rozwój istotnych projektów (np. PyPY), część próbuje wskazywać wady określonych społeczności (np. EDOS lub Mancoosi), inne usiłują usunąć przeszkody stojące na wdrożeniu WiOO w różnorakich przypadkach (np. FLOSSinclude). Stefano Zacchiroli udostępnia przystępny przegląd finansowanych przez UE projektów WiOO.

Jak to bywa ze wszystkimi inicjatywami, które mają na celu finansowanie projektów: sam fakt posiadania wsparcia finansowego nie oznacza, że projekt odniesie sukces. Analogicznie: to że projekt (propozycja) dotyczy WiOO nie oznacza, iż będzie z powodzeniem współpracował ze społecznościami WiOO. Na szczęście KE jest świadoma istniejących trudności i poszukuje odzewu ze strony społeczności WiOO, aby zrozumieć jak lepiej z nimi współdziałać poprzez projekty rozwojowe FP7.

W związku z tym w minionym tygodniu odbyło się spotkanie w siedzibie KE w Brukseli celem przedyskutowania powyższych tematów. Przy stole zasiadło około tuzina osób, w tym przedstawiciele trwających projektów badawczych (zarówno ze strony środowisk akademickich oraz dużych przedsiębiorstw), Komisji Europejskiej oraz Debiana (w osobie Lidera Projektu). Stefano Zacchiroli oprócz wzięcia udziału w burzy mózgów, zaprezentował przemyślenia na temat najlepszych oraz najgorszych praktyk podczas współpracy projektów badawczych oraz społeczności WiOO, stawiając odpowiedź na kilka pytań roboczych.

Zacchiroli uważa, że prawdopodobnie prezentacja nie zawiera wiele interesujących informacji dla członków społeczności WiOO, wszystkie sugestie w niej zawarte wydają się być oczywiste (np.: powstrzymywanie się od tworzenia kolejnych licencji WiOO, nieograniczanie ludzi tylko do konkretnych „kuźni” projektów, nieoczekiwanie od ludzi pracowania u siebie, itd.). Jednakże większość z nich raczej była nowością dla członków KE. Byli oni bardzo zainteresowani wysłuchaniem stanowiska Debiana, który jest postrzegany jako projekt, którego jedynym celem jest służenie Wolnego Oprogramowaniu.

Ponadto przedyskutowano szereg innych kwestii: od zarysowania wytycznych, które pomogą recenzentom ocenić znaczenie propozycji projektu dla społeczności WiOO, po stworzenie mechanizmu ułatwiającego wybór licencji dla projektów FP7 opartego na różnych scenariuszach.

Stefano Zacchiroli jest bardzo dumny z faktu, iż Debian — jako w całości społecznościowy projekt tworzony przez ochotników — był obecny podczas konsultacji, oraz z wysokiej oceny punktu widzenia Projektu wystawionej przez tak ważny program jak FP7.

Źródło: upsilon.cc/~zack/blog/posts/2010/06/Debian_consultancy_for_the_European_Framework_Programme/