Projekt OmegaT jest katalogiem zawierającym pliki i podkatalogi.
Podkatalog źródłowy zawiera pliki do przetłumaczenia. Możesz dodać do te pliki później. Zwróć uwagę, że struktura podkatalogu źródłowego może przyjąć dowolną formę. Jeżeli pliki do przetłumaczenia są częściami struktury drzewa (jak w serwisie WWW), wystarczy określić podkatalog najwyższego poziomu, a OmegaT zachowa całą zawartość, zachowując nienaruszoną strukturę drzewa katalogów.
Ten podkatalog jest początkowo pusty. Aby dodać do niego zawartość, wybierz → (Ctrl+D). Pliki z katalogu source, przetłumaczone lub nie, są następnie generowane do niego, z taką samą hierarchią. Zawartość podkatalogu docelowego będzie odzwierciedlać aktualny stan tłumaczenia, obecny w pamięci tłumaczeniowej projektu, zapisany w bieżącym pliku /omegat/project_save.tmx. Nieprzetłumaczone segmenty pozostaną niniejszym tekstem źródłowym.
Katalog /tm/ może zawierać dowolną liczbę pomocniczych pamięci tłumaczeniowych - tj. plików z rozszerzeniem tmx. Takie pliki mogą zostać utworzone w dowolnej z trzech odmian, wspomnianych powyżej. Zauważ, że inne narzędzia CAT mogą eksportować (a także importować) pliki tmx, zwykle we wszystkich trzech formach. Najlepszym rozwiązaniem jest oczywiście korzystanie z plików TMX specyficznych dla programu OmegaT (patrz wyżej), dla zachowania formatowania liniowego w segmencie.
Zawartość pamięci tłumaczeniowych w podkatalogu tm służy do generowania sugestii dotyczących tekstu (tekstów) do przetłumaczenia. Każdy tekst, już przetłumaczony i przechowywany w tych plikach, pojawi się wśród dopasowań rozmytych, jeżeli jest wystarczająco podobny do aktualnie tłumaczonego tekstu.
Jeżeli segment źródłowy w jednej z pomocniczych baz TM jest identyczny z tłumaczonym tekstem, OmegaT zachowuje się zgodnie z definicją dostępną w oknie dialogowym → Przykładowo (jeżeli przyjęto ustawienie domyślne), tłumaczenie z pomocniczej bazy TM jest akceptowane i poprzedzone przedrostkiem [fuzzy](rozmyty), aby tłumacz mógł przejrzeć tłumaczenia na późniejszym etapie i sprawdzić, czy tak oznaczone segmenty zostały przetłumaczone poprawnie.
Może się zdarzyć, że dostępne w podkatalogu tm pamięci tłumaczeniowe zawierają segmenty z identycznym tekstem źródłowym, ale różnymi celami. Pliki TMX są odczytywane, posortowane według nazw i segmentów danego pliku TMX linia po linii. Tym samym przeważa ostatni segment z identycznym tekstem źródłowym (uwaga: w pierwszej kolejności lepiej jest unikać takiej sytuacji).
Zwróć uwagę, że pliki TMX dostępne w katalogu tm można skompresować za pomocą programu gzip.
Jeżeli od samego początku jest jasne, że tłumaczenia zawarte w danej pamięci tłumaczeń (lub pamięciach) są poprawne, można je umieścić w katalogu tm/auto unikając potwierdzania wielu propozycji tłumaczeń [rozmytych].
Umieść TMX w katalogu /tm/auto.
Otwórz projekt. Zmiany zostaną wyświetlone.
Wprowadźmy niewielką zmianę w dowolnym miejscu projektu. Zmodyfikuje to plik project_save.tmx (przez dodanie odpowiednich jednostek tłumaczeniowych z „auto” TMX).
Notatka: jeżeli TMX zostanie usunięty z katalogu /tm/auto przed wykonaniem kroku 3, nie zostanie dodana żadna dodatkowa jednostka tłumacząca.
Jeżeli nie masz wątpliwości, że zawartość TMX jest dokładniejsza niż pliku project_save.tmx programu OmegaT, umieść TMX w katalogu /tm/enforce, aby bezwarunkowo nadpisać istniejące domyślne tłumaczenia.
Umieść TMX w katalogu /tm/enforce.
Otwórz projekt. Zmiany zostaną wyświetlone.
Wprowadźmy niewielką zmianę w dowolnym miejscu projektu. To zmodyfikuje plik project_save.tmx.
Podejmij decyzję o odporności na narzucane zmiany segmentów:
Jeżeli nie mają pozostać odporne na dalsze zmiany, usuń plik TMX z katalogu /tm/enforcement.
Jeżeli mają pozostać odporne na dalsze zmiany, zachowaj plik TMX w katalogu /tm/enforcement.
Notatka: jeżeli plik TMX zostanie usunięty z katalogu /tm/enforcement przed krokiem 3, egzekwowanie nie będzie w ogóle zachowywane.
W panelu edytora, po wstawieniu dopasowania z pliku TMX znajdującego się w katalogu mt, tło aktywnego segmentu zmienia się na czerwone. Po opuszczeniu segmentu tło jest przywracane do stanu normalnego.
Czasami warto mieć rozeznanie między wysokiej jakości pamięciami tłumaczeniowymi, a tymi, które są mniej wiarygodne z powodu przedmiotu, klienta, stanu wersji itp. W przypadku pamięci tłumaczeniowych w katalogach o nazwie penalty-xxx (z xxx od 0 do 100) dopasowania zostaną zdegradowane zgodnie z nazwą katalogu: 100% dopasowania w dowolnej bazie pamięci tłumaczeniowych, znajdującej się w katalogu o nazwie penalty-30 zostanie przykładowo obniżona do 70% dopasowania. Kara odnosi się do wszystkich trzech procentowych dopasowań: dopasowania 75, 80, 90 zostaną w tym przypadku obniżone do 45, 50, 60.
Początkowo ten katalog jest pusty, będzie zawierał słowniki dodane do projektu. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale słowniki.
Ten katalog jest początkowo pusty. Będzie zawierał glosariusze, z których będziemy korzystać w projekcie. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w rozdziale glosariusze.
Podkatalog omegat zawiera co najmniej jeden i być może kilka innych plików. Najważniejszym plikiem jest tutaj project_save.tmx, czyli robocza pamięć tłumaczeń projektu. Kopie zapasowe tego pliku (z rozszerzeniem bak) są dodawane stopniowo do tego podkatalogu, najpierw na początku sesji tłumaczeniowej, na jej końcu oraz w trakcie trwania tłumaczenia.
Podczas tłumaczenia w tym podkatalogu mogą zostać utworzone następujące dodatkowe pliki:
zawiera aktualne statystyki bieżącego projektu. możemy go wyświetlić, wybierając .
są tworzone i używane przez moduł sprawdzania pisowni. Jeżeli masz już bazę słów, które chcesz, aby moduł sprawdzania pisowni ignorował/akceptował, wystarczy skopiować odpowiednie dwa pliki do podkatalogu omegat bieżącego projektu.
zawiera najnowsze statystyki dopasowania projektu, wygenerowane przez .
jeżeli istnieje, zawiera specyficzne dla projektu reguły segmentacji.
jeżeli istnieje, zawiera specyficzne dla projektu filtry pliku.
jeżeli istnieje, zawiera ustawienia GUI specyficzne dla projektu.
Zawiera parametry projektu zdefiniowane we właściwościach projektu.
W projekcie zespołowym ten katalog zawiera kopie drzewa wersji projektu w odniesieniu do zdalnego serwera.
Używając klienta Git lub SVN możemy dokonywać zmian zdalnych plików (np. usuwać) w tym katalogu.
W niektórych systemach operacyjnych ten katalog nie jest domyślnie widoczny. Aktywujemy przez „pokaż ukryte pliki” aby uczynić go widocznym.